Een AMC is een gestructureerd product waarvan de onderliggende activa geheel of gedeeltelijk op discretionaire basis worden beheerd. De structuur van een AMC omvat een toewijzingsadviseur, een emittent en een berekeningsagent. Deze producten zijn erg populair geworden dankzij hun flexibiliteit, transparantie en over het algemeen lagere kosten dan beleggingsfondsen of ETF’s.
Het “Autocall”-mechanisme geeft aan dat het product automatisch vooraf kan worden ingewisseld zodra aan een vooraf gedefinieerde voorwaarde is voldaan. In de meeste gevallen zal het product vroeg worden afgeroepen zodra het onderliggende actief, op een vooraf bepaalde observatiedatum, boven een vroege aflossingsdrempel (vaak het initiële niveau) sluit.
Europese beleggingsondernemingen moeten bij het uitvoeren van orders alle noodzakelijke stappen nemen om het best mogelijke resultaat voor hun klanten te behalen. Het best mogelijke resultaat moet worden bepaald met betrekking tot de volgende uitvoeringsfactoren: prijs, kosten, snelheid, waarschijnlijkheid van uitvoering en afwikkeling, omvang, aard of enige andere overweging die relevant is voor de uitvoering van een order.
Dit is het daadwerkelijk uitvoeren van een transactie door het overmaken van geld en/of effecten. De meeste gestructureerde producten worden afgerekend via het proces van levering tegen betaling (DVP – Delivery versus Payment).
Het “Callable”-mechanisme geeft aan dat het product naar goeddunken van de emittent vervroegd kan worden afgeroepen. Deze vervroegde aflossing is over het algemeen mogelijk volgens een vooraf vastgesteld schema en kan door de emittent worden beslist zonder enige rechtvaardiging van zijn kant.
Complexiteit is een relatief begrip, dat afhangt van het risico-rendementsprofiel en andere kenmerken van het product. In het algemeen worden de meeste producten die derivaten zijn of bevatten en/of gebruik maken van niet-transparante indexen en/of beperkende uitstapvoorwaarden hebben en/of rendements-/uitkeringsstructuren hebben waarbij meerdere variabelen of complexe wiskundige formules betrokken zijn en/of een kapitaalbescherming omvatten die voorwaardelijk of gedeeltelijk kan zijn en kan worden ingetrokken bij het zich voordoen van bepaalde gebeurtenissen, als complex beschouwd.
Het “decrement”-mechanisme bestaat erin van de waarde van een onderliggende waarde (meestal een index) een vooraf bepaald bedrag af te trekken, ofwel vast (afname in punten), ofwel berekend als een percentage van de waarde van de index.
Een derivaat is een financieel contract dat gekoppeld is aan de fluctuatie van de prijs van een onderliggend actief of een mandje activa.
Een emittent is een entiteit die effecten, zoals gestructureerde producten, initieert, registreert en aanbiedt. Door een gestructureerd product uit te geven, werft de emittent fondsen bij beleggers die erop intekenen. Deze beleggers worden eigenaar van een schuldbewijs, terugbetaalbaar volgens de voorwaarden bepaald in het prospectus.
Effectenfinancieringstransacties omvatten een verscheidenheid aan gedekte transacties die vergelijkbare economische effecten hebben, zoals het uitlenen of uitlenen van effecten en grondstoffen, terugkoop- (repo) of omgekeerde terugkooptransacties (omgekeerde repo) en buy-sell-back of sell-buy-back-transacties, inclusief onderpand en liquiditeitsswaps
Door een gestructureerd product te kopen, belegt de belegger niet rechtstreeks in het onderliggende actief. Sommige gestructureerde producten kunnen er echter toe leiden dat het onderliggende actief op de vervaldag wordt geleverd. In de meeste gevallen vindt deze fysieke terugbetaling plaats wanneer de eindwaarde van het gestructureerde product onder pari belandt.
In een gestructureerd product kunnen verschillende graden van kapitaalbescherming worden ingebouwd. Sommige producten bieden 100% nominale bescherming, wat betekent dat houders op de eindvervaldag 100% van het nominale belegde vermogen zullen ontvangen, zelfs als het onderliggende actief zich tegen hun verwachtingen in heeft ontwikkeld. Andere producten bieden mogelijk slechts een gedeeltelijke hoofdbescherming, waardoor het potentiële verlies tot een vooraf bepaald niveau wordt beperkt.
Het is belangrijk op te merken dat eventuele kapitaalbescherming onderworpen blijft aan de kredietwaardigheid van de emittent van het gestructureerde product.
Essentiële Informatie-Documenten (KID’s) zijn informatieve documenten opgesteld volgens een model opgelegd door de regelgeving in 3 pagina’s en waarvan de inhoud strikt gereguleerd is: Waaruit bestaat dit product? Wat zijn de risico’s van het product? Prestatiescenario’s; Kosten en vergoedingen; Doelmarkt ; Hoe een klacht indienen? Aanvullende informatie
De koop/verkoop-vork is het verschil tussen de prijs waartegen een market maker bereid is een activum te kopen (bid) en de prijs waartegen hij bereid is te verkopen (ask).
Liquiditeit weerspiegelt het gemak of de moeilijkheid om een actief te kopen of verkopen zonder de prijs ervan significant te beïnvloeden. Voor de meeste gestructureerde producten verstrekt de emittent, of aan de emittent gelieerde bedrijven, regelmatig bied- en/of laatprijzen, onder normale marktomstandigheden. Dit betekent echter niet dat de emittent, of de met hem verbonden ondernemingen, vastbesloten zijn om prijzen te verstrekken en geen wettelijke verplichting hebben om deze te verstrekken. In bepaalde omstandigheden is er mogelijk geen secundaire markt voor het gestructureerde product.
De listing van een gestructureerd product bestaat erin het op een beurs te noteren. Meer informatie vindt u op de website van de Bourse de Luxembourg: https://www.bourse.lu/listing-programmes
MTF’s kunnen worden beheerd door beleggingsondernemingen of marktexploitanten en zijn onderworpen aan dezelfde algemene en gedetailleerde regelgevende vereisten als gereglementeerde markten.
Het onderliggende actief is het actief waarop het gestructureerde product betrekking heeft. De onderliggende activa zijn vaak aandelen of aandelenindices, maar kunnen ook grondstoffen, obligaties, rentetarieven, wisselkoersen, swaps, enz. zijn.
In de eenvoudigste configuratie is het onderliggende actief een enkel actief. Maar het kan ook een korf zijn waarvan de componenten worden gewogen volgens een vooraf gedefinieerde regel, een Worst-of (het onderliggende actief is de component van een korf met de slechtste prestatie berekend vanaf het initiële niveau), een Best-of (het onderliggende actief is de component van een basket met de beste prestatie berekend vanaf het initiële niveau) enz…
Een prospectus is een officieel document dat details geeft over een beleggingsaanbod. Het document bevat relevante informatie over het beleggingseffect en de uitgevende instelling.
Het Quanto-mechanisme houdt in dat de valuta’s van de onderliggende activa verschillen van de betalingsvaluta van het gestructureerde product. Dit kenmerk houdt in dat bij de berekening van de terugbetaling van het gestructureerde product de prestatie van het onderliggende actief in zijn basisvaluta niet wordt gecorrigeerd door de wisselkoers tussen deze twee valuta’s.
Short selling is het verkopen van een effect dat de verkoper niet bezit op het moment van het aangaan van de overeenkomst, met de bedoeling dit later terug te kopen om het te kunnen leveren.
Een Term Sheet is een niet-contractueel document dat de basiskenmerken en voorwaarden van het gestructureerde product beschrijft.
Hij stemt overeen met de prijs van het gestructureerde product op het moment van uitgifte. Vaak gelijk aan 100% van de nominale waarde, deze prijs kan nog steeds afwijken van de nominale waarde. Als de uitgifteprijs hoger is dan de nominale waarde, wordt het product boven pari uitgegeven en vice versa als de uitgifteprijs lager is dan de nominale waarde.
Een effectenuitgifteprogramma is een bij een marktautoriteit geregistreerd document dat de uitgifte van effecten (EMTN) op een snelle en flexibele manier mogelijk maakt. Zodra het programma is geregistreerd, kan de emittent beleggers aanspreken door effecten uit te geven waarvan de voorwaarden (definitieve voorwaarden) verwijzen naar het basisprospectus van het programma. In het programma wordt ook aangegeven welke makelaars verantwoordelijk zijn voor het in contact brengen van de beleggers met de emittent, de betalingsgemachtigden en de centrale bewaarder.
Volatiliteit vertegenwoordigt de mate of omvang van de verandering in de prijs van het onderliggende actief. De impliciete volatiliteit geeft niet aan of het onderliggende actief omhoog of omlaag gaat, maar vertegenwoordigt de omvang van de potentiële beweging. Een volatiel instrument zal in grotere mate positieve en/of negatieve schommelingen vertonen dan een minder volatiel instrument. Voorafgaand aan de vervaldag kunnen veranderingen in de verwachte volatiliteit van het onderliggende actief op vele manieren van invloed zijn op de waardering van het gestructureerde product.
Bij sommige gestructureerde producten staat de belegger bloot aan een kapitaalverlies als het onderliggende actief op de eindvervaldag lager is dan het oorspronkelijke niveau (uitgangspunt) en afhankelijk van de vraag of zich een gebeurtenis voordoet.
Het is belangrijk op te merken dat eventuele kapitaalbescherming onderworpen blijft aan de kredietwaardigheid van de emittent van het gestructureerde product.